10 Teams – 20 Pilots – 17 Grand Prix – 5 Continents – 10 Cargo Planes – 10 Passenger Planes with Olympic/Formula 1 Special Liveries.
Φέτος η OAV διοργάνωσε για πρώτη χρονιά το F1 World Tour 2009. Σκοπός του tour να ξεκινήσουμε με τις ομάδες από τις έδρες τους και να μετακινήσουμε ανθρώπινο δυναμικό και υλικό, χρησιμοποιώντας αεροσκάφη της Charter και Cargo αντίστοιχα, σε όλες τις χώρες όπου διεξήχθησαν οι αγώνες του πρωταθλήματος για το 2009.
Το tour ολοκληρώθηκε με επιτυχία στις 30 Νοεμβρίου 2009, όταν μετά τον τελευταίο αγώνα στο Άμπου Ντάμπι επιστρέψαμε στις έδρες των ομάδων από όπου αι είχαμε ξεκινήσει.
Το εγχείρημα ήταν μεγάλο. Να οργανωθούν τα δρομολόγια για 20 ομάδες – 10 της Cargo και 10 της Charter – και να μπουν τα σχέδια πτήσης για να γυρίσουμε όλο τον κόσμο. Αφού ανακοινώθηκε το tour δηλώθηκαν οι συμμετοχές. Ο κάθε πιλότος έπρεπε να δηλώσει αν θα πέταγε υλικό (cargo) ή ανθρώπινο δυναμικό (charter), ομάδα και τύπο αεροσκάφους. Οι τελικές συμμετοχές είχαν ως εξής:
Olympic Cargo:
- OAL816 Βασίλης Χατζησάββας – Β752F – Ferrari
- OAL708 Βασίλης Πετρόπουλος – B772ERF – Sauber BMW
- OAL707 Βασίλης Νικολάου – B744ERF – McLaren Mercedes
- OAL893 Βασίλης Γκαρτζονίκας – B744ERF – Williams Toyota
- OAL970 Βασίλης Καραγιάννης – B763ERF – Renault
- OAL856 Διονύσης Λεφτάκης – B763ERF – Force India Ferrari
- OAL666 Θοδωρής Γιούρτης – B744ERF – Toyota
- OAL980 Αλέξανδρος Ορφανουδάκης – B763ERF – STR Ferrari
- OAL855 Δημήτρης Καρανάς – B737C – Red Bull Renault
- OAL543 Κώστας Φίσκας – B744ERF – Honda
- OAL866 Γιάννης Καλαμαράκης – B752F – Ferrari
- OAL883 Δημήτρης Σαρμανιώτης – B737C – Renault
- OAL737 Σάκης Κάτσας – B734F – Shell
Olympic Charter:
- OAL053 Παναγιώτης Νάστος – B738 – Williams
- OAL109 Μιχάλης Ιωνάς – Α346 – Sauber BMW
- OAL112 Γιώργος Λεστάρης – Β737 – Force India
- OAL860 Κώστας Κορομπίλης – Β738 – Honda
- OAL401 Αριστοτέλης Μαρίνης – Β737 – Ferrari
- OAL394 Δημήτρης Ντίστης – A319CJ – McLaren Mercedes
- OAL282 Νίκος Παπασωτήρας – Β744 – Toyota
- OAL277 Κώστας Γιαννακόπουλος – B763 – Renault
Για κάθε πιλότο δημιουργήθηκε ξεχωριστό livery σύμφωνα με το αεροσκάφος που πετούσε και την ομάδα που είχε αναλάβει. Το βάψιμο είχε αναλάβει ο Δημήτρης Καρανάς.
Κι έτσι ξεκινήσαμε για τον πρώτο αγώνα στην Μελβούρνη. Στόχος μας να φτάσουμε πριν την ημερομηνία των δοκιμαστικών. Το Airbus A340-600 με νηολόγιο SX-DFF που χρησιμοποιούσα δεν είχε βαφτεί ακόμα στα χρώματα της Sauber BMW για την οποία πετούσα κι έτσι ξεκινήσαμε από την έδρα της ομάδας, τη Ζυρίχη, με τα κανονικά χρώματα της Ολυμπιακής.
Τροχοδρόμηση για τον ενεργό διάδρομο και αναχώρηση με πρώτο προορισμό την Λάρνακα της Κύπρου.
Αμέσως μετά την άφιξη στην Κύπρο, ανεφοδιαστήκαμε με καύσιμα και συνεχισαμε για το δεύτερο leg του ταξιδιού μας προς το αεροδρόμιο του Dubai στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Φτάσαμε αργά το βράδυ της 24ης Μαρτίου. Θα διανυκτερεύαμε εκεί και θα αναχωρούσαμε την επόμενη μέρα για το επόμενο leg του tour μας.
Τελικά η αναχώρησή μας καθυστέρησε για μία μέρα προκειμένου να βαφτεί το αεροσκάφος στα νέα χρώματα. Με μιά μέρα καθυστέρηση είμασταν έτοιμοι να αναχωρήσουμε για την Ινδία.
Ζητήσαμε push and start από το gate
και είμασταν στο τροχόδρομο έτοιμοι για αναχώρηση.
Τροχοδρομήσαμε για τον διάδρομο 12R του αεροδρομίου του Dubai
και απογειωθήκαμε.
Ύστερα από λίγες ώρες πτήσης προσγειωνόμασταν στην Ινδία για ανεφοδιασμό και να συνεχίσουμε για τον επόμενο σταθμό μας.
Στο μεταξύ ο καιρός άρχισε να χαλάει και σύντομα έβρεχε καταρακτωδώς.
Καθώς είχαμε ήδη χάσει μια μέρα δεν μπορούσαμε να περιμένουμε να ανοίξει ο καιρός. Έτσι αποφασίστηκε να αναχωρήσουμε άμεσα για τον επόμενο σταθμό μας, τη Σιγκαπούρη και το αεροδρόμιο Changi. Τροχοδρομήσαμε στον ενεργό διάδρομο
και απογειωθήκαμε. Σε λίγο το αεροσκάφος μας χανόταν μέσα στα σύννεφα.
Είχε νυχτώσει πλεόν και είχαμε ξεκινήσει την κάθοδό μας για το αεροδρόμιο της Σινγκαπούρης. Σιγά σιγά άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα κτίρια, το λιμάνι και τα πλοία που βρίσκονταν στα ανοιχτά.
Ύστερα από λίγα λεπτά το αεροσκάφος μας είχε προσγειωθεί και τροχοδρομούσε για το gate. Και πάλι θα ανεφοδιαζόμασταν και θα φεύγαμε για τον επόμενο προορισμό μας, το Perth της Αυστραλίας.
Μετά από μία σχεδόν ώρα είμασταν και πάλι στο διάδρομο 02C έτοιμοι για αναχώρηση.
Σε λίγο αφήναμε την Σινγκαπούρη πίσω μας.
Μετά από πέντε σχεδόν ώρες προσγειωνόμασταν στο Perth της Αυστραλίας. Δεν υπήρχε καθόλου χρόνος για ξεκούραση και είχε μείνει ένα μόνο leg για να φτάσουμε στον τελικό μας σταθμό, τη Μελβούρνη, για τον πρώτο αγώνα της Formula 1 για το 2009. Ύστερα από μία ώρα αναχωρούσαμε λοιπόν και πάλι για τον νέο μας προορισμό.
Πλέον μας έπιανε το ξημέρωμα
και πίναμε τον καφέ μας στο πιλοτήριο του Α346.
Μετά από δύο ώρες ξεκινούσαμε την κάθοδο για το αεροδρόμιο της Μελβούρνης. Σε λίγο ξεπρόβαλαν στα δεξιά μας τα πρώτα κτίρια της πόλης.
Είχαμε πλέον φτάσει στον τόπο του πρώτου μας Grand Prix μία μέρα πριν ξεκινήσουν τα δοκιμαστικά.
Στις 29 Μαρτίου είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον αγώνα από κοντά. Νικητής ήταν ο Jenson Button οδηγόντας Brawn – Mercedes. Ήταν πια 30 Μαρτίου και έπρεπε να αναχωρήσουμε για την Μαλαισία, όπου και διεξαγόταν ο επόμενος αγώνας.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο βρήκαμε το αεροσκάφος να μας περιμένει στο gate που το είχαμε αφήσει. Μετά τον εξώτερικό έλεγχο και την προετοιμασία της πτήσης μας είμασταν έτοιμοι για αναχώρηση.
Τροχοδρομήσαμε για τον διάδρομο 34, που ήταν ενεργός για αναχωρήσεις με τις παρούσες καιρικές συνθήκες,
και σε λίγα λεπτά είμασταν στον αέρα για τον επόμενο μας προορισμό, το Broome Intl. (YBRM).
Μετά από τέσσερεις ώρες πρσεγγίζαμε στο Broome Intl., ένα αεροδρόμιο που ομολογουμένως δεν έχει σχεδιαστεί για μεγάλα αεροσκάφη. Visual προσέγγιση, autobrakes στο Hi και όλη μας η τέχνη να ακουμπίσουμε όσο πιο νωρίς στο διάδρομο.
Όλα πήγαν καλά και έπρεπε να στρίψουμε το αεροσκάφος μας 180 μοίρες προειμένου να τροχοδρομήσουμε στο appron.
Ύστερα από λίγο φτάναμε στη θέση μας
όπου και θα έμενε το αεροσκάφος μέχρι το βράδυ, οπότε και αναχωρήσαμε για το επόμενο αεροδρόμιο προορισμού, το Soekarno – Hatta Intl. στην Ινδονησία. Μετά από τρεις ώρες προσγειωνόμασταν
και τροχοδρομούσαμε για το gate.
Δυστυχώς το πρόγραμμά μας δεν μας επέτρεπε να μείνουμε και αφού ανεφοδιαστήκαμε αναχωρήσαμε για την Κουάλα Λουμπουρ, την πρωτεύουσα της Μαλαισίας.
Σε δύο μόλις ώρες προσγειωνόμασταν στην πόλη που διεξαγώταν ο δεύτερος αγώνας.
Πλεόν μπορούσαμε να ηρεμήσουμε και να γνωρίσουμε την πόλη, ενώ φυσικά είχαμε εξασφαλίσει εισιτήρια για τον αγώνα.
Στις 4 Απριλίου παρακολουθήσαμε τα δοκιμαστικά. Την pole position κατέκτησε ο Jenson Button και στις 5 Απριλίου κατάφερε να κερδίσει και τον αγώνα.
Ο επόμενος αγώνας γινόταν στην Σανγκάη της Κίνας στις 19 Απριλίου. Κοντινός προορισμός και σχεδόν δύο βδομάδες μέχρι τον επόμενο αγώνα.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο το αεροσκάφος μας ήταν έτοιμο για αναχώρηση. Μετά τα διαδικαστικά και τους απαραίτητους ελέγχους ρουτίνας τροχοδρομούσαμε για τον ενεργό διάδρομο.
Σε λίγο αφήναμε την πρωτεύσουσα της Μαλαισίας πίσω μας για το διάρκειας τέσσάρων ωρών και τριάντα λεπτών ταξίδι προς τον επόμενο προορισμό μας, την Σανγκάη.
Μετά από μία περίπου ώρα παρακολουθούσαμε την ανατολή του ήλιου από το πιλοτήριο.
Είχε ξημερώσει για τα καλά και προσεγγίζαμε το αεροδρόμιο της Σανγκάης. Η ορατότητα ήταν χαμηλή και χρειάστηκε να πλησιάσουμε αρκετά στο έδαφος για να ξεπροβάλλουν τα πρώτα κτίρια της πόλης.
Σε λίγο άρχισε να φαίνεται ο διάδρομος.
Μόλις ακουμπήσαμε, reverse thrust, check spoilers deployed and autobrake active.
Μετά από λίγο τροχοδρομούσαμε για το gate. Είχαμε αρκετές μέρες μπροστά μας να γνωρίσουμε την πόλη και όσα είχε να προσφέρει.
Στις 18 Απριλίου παρακολουθήσαμε τα δοκιμαστικά. Η pole position αυτή τη φορά ανήκε στον Sebastian Vettel, ο οποίος την επόμενη μέρα κέρδισε και τον αγώνα οδηγόντας Red Bull – Renault.
Ο επόμενος αγώνας γινόταν στο Bahrain της Μέσης Ανατολής στις 26 Απριλίου. Αυτό μας έδινε σχεδόν μια βδομάδα για να φτάσουμε εκεί. Η περίοδος ήταν οριακή για τις τελευταίες μέρες που ο καιρός είναι ακόμα καλός σε αυτές τις περιοχές. Από τον Μάιο και μετά η θερμοκρασία ανεβαίνει σε επικίνδυνα επίπεδα που φτάνουν ακόμα και τους 60 βαθμούς.
Η ώρα της αναχώρησης είχε έρθει. Ο καιρός είχε και πάλι χαλάσει αλλά έπρεπε να τηρηθεί το πρόγραμμα. Σε λίγη ώρα τροχοδρομούσαμε για το ενεργό διάδρομο και είμασταν έτοιμοι για αναχώρηση.
Σε λίγα λεπτά αφήναμε την πόλη της Κίνας πίσω μας. Επόμενός μας προορισμός η Μπανκογκ στην Ταϊλάνδη.
Τέσσερεις ώρες αργότερα προσγειωνόμασταν στο Don Muang (VTBD) της Μπανκόγκ στην Ταϊλάνδη.
Θα διανυκτερεύαμε στην πόλη και το επόμενο βράδυ θα αναχωρούσαμε για το Μουμπάι της Ινδίας.
Μετά από τέσσερεις ώρες στον αέρα προσγειωνόμασταν στην Ινδία για δεύτερη φορά από τότε που ξεκίνησε το ταξίδι μας.
Μετά τον ανεφοδιασμό
αναχωρήσαμε για το Μπαχρέιν,
όπου και φτάσαμε τρεις ώρες αργότερα.
Το μικρό αυτό κομμάτι γης στον Περσικό κόλπο φημίζεται για τις απολαύσεις του και θα είχαμε στη διάθεσή μας λίγες μέρες να τις γνωρίσουμε.
Στα δοκιμαστικά του Μπαχρέιν στις 25 Απριλίου ο Jarno Trulli πήρε την pole position και o Jenson Button οδηγόντας Brawn – Mercedes κέρδισε την επόμενη τον αγώνα.
Ακολουθούσε το Gran Prix της Ισπανίας στη Βαρκελώνη στις 10 Μαΐου. Δύο βδομάδες για να φτάσουμε εκεί.
Το επόμενο πρωινό βρισκόμασταν στο αεροδρόμιο για να πετάξουμε το 14ο leg του tour μας για το Ηράκλειο της Κρήτης.
Η ορατότητα ήταν περιορισμένη λόγω αμμοθύελλας, αλλά σε λίγο ήμασταν στον αέρα για το 4ωρο ταξίδι μας.
Σε λίγες ώρες ξεκινούσαμε την προσέγγιση για το Νίκος Καζαντζάκης. Ύστερα από αρκετό καιρό βρισκόμασταν και πάλι στο Ελληνικό εναέριο χώρο.
Σε λίγο φάνηκε ο διάδρομος
και σε λίγα λεπτά σταθμεύαμε.
Την επόμενη μέρα θα αναχωρούσαμε για Βαρκελώνη. Ευτυχώς θα φεύγαμε μεσημέρι κι έτσι αποφύγαμε το πρωινό ξύπνημα. Στο πιλοτήριο, μετά τους τελευταίους ελέγχους μας δώθηκε ο 27 για απογείωση και εισάγαμε τα στοιχεία στην MCDU του αεροσκάφους μας.
Σε λίγο αναχωρήσαμε
και τρεις ώρες αργότερα πλησιάζαμε στον προορισμό μας.
Καθώς δεν γνωρίζαμε καλά το αεροδρόμιο ζητήσαμε το follow me car για την τροχοδρόμηση στο gate που μας είχε παραχωρηθεί.
Ήταν 5 Μαΐου κι έτσι είχαμε τέσσερεις μέρες μέχρι τα δοκιμαστικά.
Στις 9 Μαΐου παρακολουθήσαμε τα δοκιμαστικά. Στην pole position ο Jenson Button με Brawn – Mercedes, που κέρδισε και τον αγώνα την επόμενη.
Επόμενη στάση το πριγκιπάτο του Μονακό. Καθώς είναι πολύ μικρό κρατίδιο, δεν έχει αεροδρόμιο κι έτσι θα χρησιμοποιούσαμε την Νίκαια της Γαλλίας που είναι σχδόν δίπλα.
Είχε αρχίσει να βραδιάζει όταν φτάσαμε στο αεροδρόμιο.
Ενημερωθήκαμε για μια καθυστέρηση 45 λεπτών και αφού πέρασαν ξεκινήσαμε την τροχοδρόμηση για τον ενεργό διάδρομο. Είχε πλεόν νυχτώσει.
Σε λίγο είμασταν στον αέρα για την κοσμοπολίτικη Νίκαια.
45 λεπτά αργότερα προσεγγίζαμε τον προορισμό μας.
23 Μαΐου και ημέρα δοκιμαστικών. Την pole posiotion καταλαμβάνει ο Jenson Button ο οποίος κερδίζει και αυτόν τον αγώνα την επόμενη οδηγόντας Brawn – Mercedes.
Ακολουθεί το Grand Prix της Τουρκίας στις 7 Ιουνίου. Αναχωρούμε από την Νίκαια το βράδυ της 26 Μαΐου
και προσεγγίζουμε το αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης περνώντας πάνω από τον Βόσπορο μετά από δύο ώρες και τριάντα λεπτά.
Φτάνουμε στο gate.
Έχουμε σχεδόν 10 μέρες μπροστά μας μέχρι τον αγώνα. 10 μέρες να γνωρίσουμε την Πόλη και όσα έχει να προσφέρει..
Καλοκαίρι πλεόν και έχει φτάσει η 6η Ιουνίου, ημέρα δοκιμαστικών για το Τουρκικό Grand Prix. Την pole position κερδίζει ο Γερμανός Sebastian Vettel οδηγόντας την Red Bull – Renault. Την επόμεη μέρα διεξάγεται ο αγώνας. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει Jenson Button με Brawn – Mercedes.
Άλλος ένας αγώνας έχει φτάσει στο τέλος. Το επόμενο πρωί αναχωρούμε για την Μεγάλη Βρετανία και την πίστα του Silverstone.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο τα πάντα είναι έτοιμα για την αναχώρησή μας. Επιβιβαζόμαστε στο αεροσκάφος μας στο gate και πραγματοποιούμε τους τελικού ελέγχους μας.
Μετά την επιβίβαση των επιβατών ζητούμε άδεια για push and start και τροχοδρομούμε για τον 36R του Ατατούρκ.
Σε λίγο η Κωνσταντινούπολη μένει πίσω μας..
..και χάνεται σιγά σιγά στο βάθος του ορίζοντα.
Ανεβαίνουμε για το επίπεδο 360 όπου και θα παραμείνουμε για όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Φτάνοντας πάνω από τη Γερμανία ο καιρός είναι συννεφιασμένος και το έδαφος δεν διακρίνεται. Στον ορίζοντα εντοπίζουμε άλλο ένα αεροσκάφος.
Καθώς πλησιάζουμε στον προορισμό μας, πέρνουμε τις τελευταίες αναφορές καιρού για το αεροδρόμιο του Stansted, ενώ λίγο μετά ξεκινούμε την κάθοδό μας. Στον ορίζοντα διακρίνονται οι ακτές της Αγγλίας.
Σε λίγο μπορούμε να διακρίνουμε ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες στο έδαφος καθώς συνεχίζεται η κάθοδός μας, ενώ φαίνεται και το αεροδρόμιο.
Τελική προσέγγιση
και ακολουθεί η AFA8299 που είχαμε συναντήσει πάνω από την Γερμανία.
Καθώς τροχοδρομούμε για το gate αναχωρεί η πτήση της Air France για Παρίσι.
Με parking brakes on, σβήνουμε τους κινητήρες και ετοιμαζόμαστε για λίγες μέρες στο Λονδίνο, μέχρι τον αγώνα.
Φτάνει η ημέρα των δοκιμαστικών. Είναι 20 Ιουνίου και την pole position καταλαμβάνει ο Sebastian Vettel οδηγόντας Red Bull – Renault. Την επόμενη μέρα κερδίζει και το Βρετανικό Grand Prix.
Ακολουθεί ο αγώνας στη Γερμανία στις 12 Ιουλίου.
Το βράδυ της 1ης Ιουλίου φτάνουμε στο αεροδρόμιο και μετά τα διαδικαστικά τροχοδρομούμε για τον διάδρομο.
Σε λίγο αφήνουμε το βρετανικό αεροδρόμιο πίσω μας.
Σε περίπου μία ώρα και τριάντα λεπτά προσεγγίζουμε στην Κολωνία.
Έχοντας ασφαλίσει το αεροπλάνο σκεπτόμαστε πως τα δοκιμαστικά απέχουν δέκα μέρες και κάνουμε σχέδια για να γεμίσουμε το χρόνο μας.
Φτάνει η ημέρα των δοκιμαστικών του 9ου Grand Prix της χρονιάς σε μία από τις πιο γρήγορες πίστες. Την pole position καταλαμβάνει ο Mark Webber με Red Bull – Renault. Στις 12 Ιουλίου διεξάγεται ο αγώνας και τον κερδίζει.
Συνεχίζουμε για Ουγγαρία.
Στο gate του αεροσκάφους μας στο Γερμανικό αεροδρόμιο
και φτάνει η ώρα του push and start.
Τροχοδρόμηση για τον διάδρομο
και αφήνουμε την Κολωνία πίσω μας.
Μετά από μιάμιση περίπου ώρα προσεγγίζουμε τον 31R του αεροδρομίου της Βουδαπέστης
και προσγειωνόμαστε.
Στα δοκιμαστικά στις 25 Ιουλίου την pole position κερδίζει ο Fernando Alonso. Στις 26 Ιουλίου στον αγώνα τερματίζει πρώτος ο Lewis Hamilton οδηγόντας McLaren – Mercedes.
Ακολουθεί το Ευρωπαϊκό Grand Prix που γίνεται φέτος στην Βαλένθια της Ισπανίας.
Καθώς νυχτώνει οδεύουμε προς το αεροδρόμιο για το 21ο leg του tour μας. Το αεροσκάφος είναι ανεφοδιασμένο και οι επιβάτες σε λίγο θα αρχίσουν να επιβιβάζονται.
Μέχρι να ολοκληρωθεί η επιβίβαση έχει νυχτώσει για τα καλά. Κλείνουμε και είμαστε έτοιμοι για push and start. Σε λίγο η φυσούνα απομακρύνεται και το tow truck έχει συνδεθεί στο αεροσκάφος μας για να μας σπρώξει στον τροχόδρομο.
Παράλληλα το έδαφος μας δίνει άδεια για εκκίνηση κινητήρων. Ξεκινούμε πρώτα τους 1 και 2 και ακολουθούν οι 3 και 4.
Είμαστε στον τροχόδρομο και μας ζητείται να ενεργοποιοήσουμε τα parking brakes. Το tow truck αποσυνδέεται από το αεροσκάφος μας και υπεύθυνος εδάφους μας κάνει σινιάλο για να ξεκινήσουμε την τροχοδρόμηση. Ανανοσβήνουμε μια φορά το taxi light για να ανταποδώσουμε στο σινιάλο του και ξεκινούμε τροχοδρόμηση για το ενεργό διάδρομο.
Απογειωνόμαστε, ενώ παράλληλα ένα αεροσκάφος της Malev, του Ούγγρικου αερομεταφορέα, τροχοδρομεί στον ενεργό διάδρομο πίσω μας.
Καθώς ανεβαίνουμε η Βουδαπέστη χάνεται κάτω μας.
Μετά από δύο ώρες προσεγγίζουμε το αεροδρόμιο της Βαλένθια
και σε λίγα λεπτά είμαστε στο gate ξεφορτώνοντας επιβάτες και αποσκευές.
Ο αγώνας γίνεται στις 23 Αυγούστου. Αυτό μας δίνει ένα σχεδόν μήνα μέχρι τότε. Καλοκαίρι, Ισπανία, ένα χαμόγελο στα πρόσωπά μας.
Ύστερα από τόσες μέρες διακοπών και ξεγνοιασιάς, φτάνει η ημέρα των δοκιμαστικών. Είναι πλέον 22 Αυγούστου και την pole position καταλαμβάνει ο Lewis Hamilton με McLaren – Mercedes. Στις 23 Αυγούστου γίνεται ο αγώνας και νικητής αναδεικνύεται ο Rubens Barrichello οδηγόντας Brawn – Mercedes.
Ακολουθει το Βελγικό Grand Prix σε μόλις επτά μέρες. Ευτυχώς είναι πολύ κοντά από την παρούσα θέση μας και δεν θα ιδρώσουμε για να τηρήσουμε το πρόγραμμα.
Πρωί 24ης Αυγούστου και φτάνουμε στο αεροδρόμιο. Το αεροσκάφος ακόμα ανεφοδιάζεται.
Φορτώνουμε επιβάτες και πέρνουμε άδεια για εκκίνηση. Σε λίγα λεπτά τροχοδρομούμε για τον διάδρομο.
Καθώς η κυκλοφορία είναι χαλαρή, συνδεόμαστε στη συχνότητα του πύργου και ζητούμε άμεση αναχώρηση. Μας δίνεται κι έτσι μπαίνουμε στο διάδρομο.
Thrust levers στο 1.02EPR και μόλις σταθεροποιούνται οι ενδείξεις επιλέγουμε TOGA. Σε λίγο το αεροσκάφος μας ξεκολλάει από το έδαφος
και αφήνουμε την Ισπανική πόλη πίσω μας,
ενώ συνεχίζουμε την άνοδό μας με αριστερή στροφή.
Λίγο αργότερα προσεγγίζουμε το αεροδρόμιο των Βρυξελλών.
Μετά την προσγείωση τροχοδρομούμε για το gate
και σε λίγο σταθμεύουμε στην θέση μας.
Ημέρα δοκιμαστικών στις 29 Αυγούστου στην πίστα του Σπα και την pole position καταλαμβάνει ο Giancarlo Fisichella. Στον αγώνα την επόμενη κερδίζει ο Kimi Raikkonen οδηγόντας Ferrari. Πρώτη νίκη της Scuderia για το φετινό πρωτάθλημα, που μάλλον απογοήτευσε μέχρι στιγμής τους θαυμαστές της.
Οι αγώνες στην Ευρώπη συνεχίζονται με το Ιταλικό Grand Prix στις 13 Σεπτεμβρίου. Πολύ κοντά από το Βέλγιο κι έτσι δεν υπάρχει κανένας λόγος βιασύνης.
Απόγευμα 1ης Σεπτεμβρίου και κατευθυνόμαστε προς το αεροδρόμιο των Βρυξελλών. Το αεροσκάφος μας είναι έτοιμο, ενώ σταθμευμένο παραδίπλα είναι ένα Airbus A330-200 της Olympic Charter. Έχοντας φορτώσει και τους τελευταίους επιβάτες ξεκινούμε pushback
και βρισκόμαστε πάνω στον τροχόδρομο έτοιμοι για αναχώρηση.
Επικοινωνούμε με το ground και ξεκινούμε για τον διάδρομο. Αφού πάρουμε άδεια από τον πύργο είμαστε έτοιμοι για απογείωση, ενώ πίσω μας ακολουθεί η Ολυμπιακή 928.
Λίγες στιγμές αργότερα είμαστε στον αέρα
και αφήνουμε τις Βρυξέλλες πίσω μας. Συνεχίζουμε την άνοδο σύμφωνα με την διαδικασία και παρατηρούμε την 928 να απογειώνεται λίγο μετά από εμάς.
Πετώντας στο επίπεδο 350 με την 928 να ακολουθεί στο 370.
Η νύχτα είχε πέσει και προσεγγίζαμε το Μιλάνο. Σταθμευμένο διακρινόταν ένα αεροσκάφος των Κυπριακών Αερογραμμών.
Φτάνοντας στο gate και έχοντας ξεκινήσει την αποβίβαση των επιβατών διακρίναμε την άφιξη της Ολυμπιακής 928 που μας συνόδεψε σε όλο το ταξίδι μας.
Είχαμε δέκα μέρες μέχρι τον αγώνα.
Η μέρα των δοκιμαστικών είχε φτάσει. Το ημερολόγιο έδειχνε 12 Σεπτεμβρίου και την pole position κατακτούσε ο Lewis Hamilton. Ακολούθησε ο αγώνας την επόμενη με νικητή τον Rubens Barrichello με Brawn – Mercedes.
Ήταν πια καιρός να αφήσουμε την Ευρώπη και να κατευθυνθούμε και πάλι προς την Νοτιοανατολική Ασία.Το 14ο Grand Prix θα γινόταν στην Σινγκαπούρη και είχαμε μόλις δέκα μέρες για να φτάσουμε εκεί.
Το αεροσκάφος μας ανεφοδιαζόταν στο αεροδρόμιο του Μιλάνο
κι εμείς πραγματοποιούσαμε τους τελευταίους ελέγχους.
45 λεπτά είχαν περάσει, ο ανεφοδιασμός είχε ολοκληρωθεί και όλοι οι επιβάτες ήταν στο αεροσκάφος. Είχαμε πάρει εξουσιοδότηση για το 24ο leg του tour προς το αεροδρόμιο της Λάρνακας στην Κύπρο. Σε λίγο οι φυσούνες απομακρύνονταν από το αεροσκάφος
κι επικοινωνούσαμε με το έδαφος για το pushback του Α346.
Λίγα λεπτά αργότερα το αεροσκάφος βρισκόταν στον τροχόδρομο, το tow truck είχε απομακρυνθεί και το πλήρωμα εδάφους ελευθέρωνε το αεροσκάφος μας.
Σε λίγο αποχαιρετούσαμε την όμορφη Ιταλική πόλη
και το αεροδρόμιό της χανόταν πίσω μας.
Μιάμιση ώρα αργότερα περνούσαμε πάνω από τον Ελληνικό εναέριο χώρο και μας έπιανε το σούρουπο,
ενώ μιάμησι ώρα αργότερα προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο της Λάρνακας
και τροχοδρομούσαμε για το apron.
Δυστυχώς το πιεσμένο μας πρόγραμμα δεν επέτρεπε παραμονή στην Κύπρο. Έτσι ανεφοδιαστήκαμε και ετοιμαζόμασταν και πάλι για το Dubai.
Line up στον διάδρομο 22
και απογείωση.
Τέσσερεις ώρες πέρασαν πριν ξεκινήσουμε την προσέγγισή μας για το Εμιράτο. Τα φώτα της πόλης διακρίνονταν πλέον καθαρά και στα δεξιά μας ξεχώριζαν τα Emirates Towers και η Sheikh Zayed Rd με τους ουρανοξύστες της.
Τελική για τον 12L,
προσγείωση, τροχοδρόμηση και οι φυσούνες συνδέονταν στο αεροσκάφος μας για την αποβίβαση των επιβατών.
Θα περνούσαμε το βράδυ εδώ και το επόμενο θα αναχωρούσαμε για το Νέο Δελχί της Ινδίας. Δεν προλάβαμε να κυκλοφορήσουμε στην πόλη καθώς η κούραση ήταν μεγάλη, ενώ μόλις βράδιασε ετοιμαστήκαμε για την αναχώρησή μας. Μετά από κάποιες απαραίτητες αγορές στο αεροδρόμιο, είμασταν και πάλι στη θέση μας και ετοιμαζόμασταν για εκκίνηση.
Μόλις το πλήρωμα εδάφους μας ελευθέρωσε
τροχοδρομήσαμε για τον 12R
και αναχωρήσαμε.
Τρεις ώρες αργότερα προσεγγίζαμε στο Νέο Δελχί.
Ανεφοδιαστήκαμε και αναχωρήσαμε για το 27ο leg του tour μας που θα μας οδηγούσε στη Σινγκαπούρη και το 14ο Grand Prix για το 2009.
Δύο ώρες αργότερα ο ήλιος ξεπρόβαλλε στο συννεφιασμένο ουρανό,
ενώ κοντεύαμε στα μισά του ταξιδιού μας
και πίναμε τον καφέ μας στο πιλοτήριο του Stormbringer.
Δύο ώρες ακόμα πέρασαν και είχαμε ξεκινήσει κάθοδο για το αεροδρόμιο της Σινγκαπούρης. Τα κτίρια της πόλης διακρίνονταν στα αριστερά μας
κι εμείς ακολουθόντας την διαδικασία προσεγγίζαμε για τον 20R.
Για άλλη μια φορά το πρόγραμμά μας είχε τηρηθεί στο ακέραιο.
26 Σεπτεμβρίου και ημέρα δοκιμαστικών. Στην pole position ο Lewis Hamilton με McLaren – Mercedes όπως και στην Ιταλία. Μόνο που αυτή την φορά την επόμενη μέρα κέρδισε και τον αγώνα.
Επόμενος σταθμός η Ιαπωνία με τα δοκιμαστικά στις 3 Οκτωβρίου και τον αγώνα στις 4. Αυτή τη φορά το πρόγραμμα μας πίεζε ασφυχτικά κι έτσι το ίδιο κιόλας βράδυ της ημέρας του Grand prix της Σινγκαπούρης αναχωρούσαμε για Hong Kong.
Τρεις ώρες και τριάντα λεπτά αργότερα προσεγγίζαμε στο Κάι Τακ. Διακρινόταν η Ολυμπιακή 707 που είχε φτάσει λίγο νωρίτερα.
Είμασταν κουρασμένοι καθώς είχαμε σηκωθεί νωρίς εκείνη τη μέρα για να παρακολουθήσουμε τον αγώνα κι έτσι θα διανυκτερεύαμε έδώ και θα αναχωρούσαμε το επόμενο βράδυ.
Την επόμενη το αεροσκάφος περίμενε εκεί που το είχαμε αφήσει. Στο βάθος διακρίνονταν αεροσκάφη της Cathay Pacific καθώς το Hong Kong είναι το κύριο hub της.
Με την ολοκλήρωση της επιβίβασης ξεκίνησε το pushback. Πίσω μας διακρινόταν η πόλη.
Ξεκινήσαμε την τροχοδρόμηση
και μπήκαμε στο 07L
για να αναχωρήσουμε.
Μετά την απογείωση
είχαμε πανοραμική θέα της πόλης
και της γέφυρας.
Ξημέρωνε και είμασταν καθοδόν για το Kansai της Ιαπωνίας.
Από κάτω μας η θάλασσα ξεπρόβαλλε μέσα από τα σύννεφα, ενώ ο ήλιος ανέτειλε.
Η κάθοδός μας συνοδευόταν από δυνατή βροχή και αρκετές αναταράξεις
με αποτέλεσμα κάποιοι επβάτες να πανικοβληθούν. Σε λίγο προσεγγίζαμε το Ιαπωνικό αεροδρόμιο.
Μόλις οι τροχοί ακούμπησαν στο έδαφος επιλέξαμε reverse thrust και επιβεβαιώσαμε τα spoiler extension και autobreak active. Στον διάδρομο είχαν δημιουργηθεί λίμνες από τη βροχή.
Καλώς ήρθατε στην χώρα του ανατέλωντος ηλίου.
Είχε φτάσει η 3η Οκτωβρίου και τα δοκιμαστικά. Στην pole position ο Sebastian Vettel με Red Bull – Renault. Την επόμενη μέρα κέρδισε και το Grand Prix της Ιαπωνίας.
Ο επόμενος αγώνας γινόταν στη Βραζιλία στις 18 Οκτωβρίου. Αν και υπήρχε χρόνος, ο τελικός μας προορισμός ήταν στην άλλη άκρη του κόσμου.
Το επόμενο βράδυ αναχωρούσαμε για το Τόκυο.
Διακρινόταν η γέφυρα που συνδεέι το αεορδρόμιο του Κανσάι (που είναι τεχνητό νησί) με την ηπειρωτική χώρα
και τα φώτα της πυκνοκατοικημένης περιοχής.
Μία ώρα αργότερα προσγειωνόμασταν στο αεροδρόμιο Ναρίτα του Τόκυο, της πρωτεύουσας της Ιαπωνίας
και ακινητοποιούσαμε το αεροσκάφος μας στο gate.
Θα ανεφοδιαζόμασταν εδώ και θα συνεχίζαμε για το 31ο leg του tour μας προς το Πετροπαβλόσκ, μια στρατιωτική βάση στη Σιβηρία. Σιγά σιγά ξημέρωνε.
Ξεκινήσαμε push and start
και σε λίγο είμασταν έτοιμοι στον τροχόδρομο, ενώ το πλήρωμα εδάφους μας απελευθέρωνε.
Αρχίσαμε να κατευθυνόμαστε προς το διάδρομο
και λιγα λεπτά αργότερα το αεροδρόμιο χανόταν πίσω μας.
Τρεις ώρες πιο μετά είχαμε ξεκινήσει την κάθοδό μας για το Ρώσικο αεροδρόμιο.
Τελική,
προσγείωση και τροχοδρόμηση
για το apron.
Το ίδιο βράδυ αναχωρούσαμε για το Anchorage στην Αλάσκα.
Τρεις ώρες και τριάντα λεπτά αργότερα σταματούσαμε στην Αλάσκα για ανεφοδιασμό
και αναχωρούσαμε για San Francisco.
Άλλη μια μέρα ξημέρωνε
και φτάναμε στον προορισμό μας.
Διανυκτέρευση στην πόλη και την άλλη μέρα πίσω στο αεροδρόμιο για το 34ο leg του tour προς την πόλη του Μεξικού. Push and start
και έτοιμοι για τροχοδρόμηση.
Απογείωση,
αριστερή στροφή
και αφήναμε πίσω μας άλλο ένα αεροδρόμιο.
Τέσσερεις ώρες αργότερα φτάναμε Μεξικό,
ανεφοδιαζόμασταν και συνεχίζαμε για το Καράκας στη Βενεζουέλα.
Ανεβαίναμε στον συννεφιασμένο ουρανό
και τέσσερεις ώρες αργότερα προσεγγίζαμε τον προορισμό μας.
Σε λίγο φάνηκε το αεροδρόμιο
και συνεχίσαμε την προσέγγισή μας,
προσγειωθήκαμε και τροχοδρομήσαμε στο gate του Simon Bolivar για ανεφοδιασμό.
Δυο ώρες αργότερα τροχοδρομούσαμε και πάλι για τον διάδρομο,
thrust levers 1.05EPR, monitor engines, all normal, thrust levers FLEX..
..και αναχωρούσαμε από τη Βενεζουέλα..
..για το Μανάους της Βραζιλίας.
Ανεφοδιασμός και πάλι, ένα γρήγορο ξεμούδιασμα και αναχώρηση για τον τελικό μας προορισμό, το Ρίο.
Τέσσερεις ώρες αργότερα προσεγγίζαμε το αεροδρόμιο.
Όλα ήταν έτοιμα για το 16ο Grand Prix της χρονιάς.
Είχε φτάσει η ημέρα των δοκιμαστικών για τον προτελευταίο αγώνα του 2009. Το ημερολόγιο έδειχνε 17 Οκτωβρίου. Η pole position κατακτήθηκε από τον Rubens Barrichello και φυσικά ακολούθησαν οι ανάλογοι πανηγυρισμοί από τους συμπατριώτες του. Στις 18 Οκτωβρίου διεξήχθει ο αγώνας όπου δεν κατάφερε να κερδίσει. Την πρώτη θέση πήρε ο Mark Webber με Red Bull – Renault.
Άλλο ένας αγώνας είχε μείνει για την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος του 2009, το Grand Prix του Άμπου Ντάμπι. Η πίστα ήταν ολοκαίνουρια και ο καιρός στην Μέση Ανατολή είχε ήδη αρχίσει να φτιάχνει. Έπρεπε να βρισκόμαστε εκεί πριν τις 31 Οκτωβρίου που γίνονταν τα δοκιμαστικά, οπότε έπρεπε να βιαστούμε.
Απολάυσαμε το τελευταίο μας βράδυ στην Βραζιλιάνικη μεγαλούπολη και την άλλη μέρα ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Σε λίγο επιβιβαζόμασταν στο αεροσκάφος μας.
Δύο ώρες αργότερα αφήναμε το αεροδρόμιο πίσω μας
και ανεβαίναμε για το τελικό μας επίπεδο στον συννεφιασμένο ουρανό.
Τρεις ώρες μετά φτάναμε στη Recife, τελευταίο μας σταθμό στη Βραζιλία,
για ανεφοδιασμό.
Μέχρι να ετοιμαστούμε είχε νυχτώσει
και αναχωρούσαμε για το 39ο leg του tour μας προς το Cape Verde.
Μια ώρα αργότερα ξημέρωνε πάνω από τον Νότιο Ατλαντικό.
Άλλες τρεις ώρες και φτάναμε στον προορισμό μας
και τροχοδρομούσαμε
για το apron.
Ανεφοδιασμό και αναχώρηση για Gran Canaria, τον επόμενο σταθμό μας.
Δύο ώρες αργότερα ξεκινούσαμε κάθοδο
και προσεγγίζαμε το Ισπανικό θέρετρο.
Μετά την άφιξή μας οι επιβάτες αποβιβάστηκαν και ξεκινήσαμε για το ξενοδοχείο μας. Θα αναχωρούσαμε το επόμενο βράδυ.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο περιμέναμε να ολοκληρωθεί η φόρτωση των καυσίμων για να ξεκινήσει η επιβίβαση.
Μόλις είμασταν έτοιμοι ξεκινήσαμε το αεροσκάφος, τροχοδρομήσαμε προς τον ενεργό διάδρομο
και αναχωρήσαμε για την Μάλτα και το 41ο leg του tour.
Τέσσερεις ώρες αργότερα είχαμε προσγειωθεί στο νησί των ιπποτών.
Περάσαμε την ημέρα μας στην πόλη και το ίδιο βράδυ επιστρέψαμε για να ετοιμάσουμε το αεροσκάφος για τον επόμενο προορισμό του, την Hurghada της Αιγύπτου.
Ολοκληρώσαμε τους ελέγχους μας και είμασταν έτοιμοι για αναχώρηση. Τροχοδρομήσαμε για τον διάδρομο
και απογειωθήκαμε μέσα στη νύχτα.
Δύο ώρες αργότερα προσεγγίζαμε το Αιγυπτιακό θέρετρο
και κατευθυνόμασταν προς τη θέση στάθμευσης που μας είχε υποδειχτεί.
Το επόμενο απόγευμα αναχωρούσαμε για τον τελικό προορισμό μας, την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Αφού ετοιμαστήκαμε
τροχοδρομήσαμε για το διάδρομο
και αναχωρήσαμε.
Σε λίγο μας έπιανε η νύχτα
και λίγες ώρες αργότερα προσεγγίζαμε το Άμπου Ντάμπι.
Ήταν τέλη Οκτωβρίου και ο καιρός ήταν ακόμα ζεστός.
31 Οκτωβρίου ήταν η ημέρα των δοκιμαστικών με τον Lewis Hamilton να κατακτάει την pole position. 1η Νοεμβρίου, ημέρα διεξαγωγής του τελευταίου Grand Prix για το 2009, πρώτος τερμάτισε ο Sebastian Vettel οδηγόντας Red Bull – Renault.
Το πρωτάθλημα είχε ολοκληρωθεί. Στην πρώτη θέση ο Jenson Button, ενώ πρωταθλήτρια κατασκευαστών η Brawn – Mercedes.
Δύο μέρες αργότερα αναχωρούσαμε για Ζυρίχη, έδρα της ομάδας που είχαμε αναλάβει. Στη συνέχεια επιστρέψαμε το αεροσκάφος στην Αθήνα, heavy hub της Olympic Charter, για να ενταχθεί και πάλι στις προγραμμαισμένες πτήσεις της εταιρίας. 45 leg που μας γύρισαν σε όλο τον κόσμο. Καταπληκτική εμπειρία..